Brieven aan Bryan 6 – De Klassieker van de Wraak

* Deze brieven zijn vanaf nu ook te beluisteren via Patreon *

Beste Bryan,

Gelukkig nieuwjaar, nog! Doen ze dat in Japan ook gewoon nog ergens in het midden van januari? Hier mag dat, zolang je maar vraagt of het nog mag. 

De vorige keer schreef ik je over het WK, weet je nog? Nou, ik begon er net een beetje in te komen toen ik in de rust van de kwartfinale tegen Argentinië een kroeg binnenkwam. Ik bestelde een veel te duur biertje en ging eens goed zitten voor de tweede helft. Binnen een minuut was ik dat gevoel van spanning alweer kwijt. Waarom? De Slang was ingevallen. 

Les 7: Steven Berghuis is de allergrootste verrader in de geschiedenis van de mensheid. 

In principe is dat geen nieuws. Terwijl Senesi in jullie appgroep er een leuk GIF-je over stuurde, schreef mijn ex-collega Freek een geweldige column. Maar hoewel Steven Berghuis zich in Amsterdam heerlijk in de vergetelheid aan het voetballen is, hebben we nog wel een appeltje met hem te schillen. 

Normaliter zou je zeggen dat alleen iemand waar je van gehouden hebt, een zodanige ha… hekel kan oproepen als Berghuis. Maar weet je wat het is? Hij paste nooit echt bij Feyenoord. Hij was nooit écht heel populair bij de supporters. Omdat ik graag wilde dat hij zich op waarde geschat zou voelen, probeerde ik zijn karakteristieke zwakheden met de mantel der liefde te bedekken. 

Welke zwakheden? Nou, dat zijn bui de sfeer op de trainingen bepaalde, bijvoorbeeld. Of dat zijn gedrag tijdens wedstrijden alleen maar ontevredenheid uitstraalde. Of dat hij in het anderhalve seizoen met Robin van Persie alleen maar bezig was om de grote RvP in stelling te brengen (in plaats van het teambelang te dienen). Oh, én dat hij in principe zo’n 10 keer per seizoen rood had moeten krijgen. Als de wedstrijd namelijk niet helemaal ging zoals hij wilde, vond hij dat de schuld vond van de enkels van de linksback van de tegenstander. Die kaarten ontweek hij meestal doordat zijn aanslagen er nogal onbeholpen uitzagen. Maar deze man was echt Mister Kortsluiting. 

Hij riep dus al veel afkeer op en ik wilde hem als een imperfecte held zien. Dus ging ik mijn liefde voor hem overdrijven. Toen we met Los Patrones toegang kregen tot Discord, noemde ik mezelf (vooral om zijn haters te stangen) ‘Berghuislover69’. 

Bryan, ik heb daar een beetje spijt van. 

Hij probeerde ook onze liefde te winnen door lekker het logo af te lebberen en het Hand in Hand te zingen. 

Bryan, daar heeft hij nu een beetje spijt van. 

Was mijn liefde voor hem iets te dik aangezet, het bestond wel. Dat hij voor twee knikkers en een mandarijn naar de aartsrivaal ging, bewees dat die van hem voor ons een nare leugen was. 

Ik (en ik ben niet de enige) voel me daardoor een beetje gepiepeld. Overigens ben ik over het ‘verdriet’ wel heen, hoor. Zoals ik eerder zei past hij met zijn gluiperige jank-karakter enorm goed bij Ajax en ze schijnen dol op hem te zijn. Verder werd ons elftal véél beter toen het devies niet was ‘verdedigen en bij het aanvallen de bal inleveren bij Berghuis’ en zagen we voetbal in De Kuip (en Europa) dat we in zijn 5 jaar bij ons niet één keer hebben waargenomen. 

Maar toch. Het is voor mij en heel veel mensen belangrijk dat hij oog in oog kan zien en horen dat hij verschrikkelijk is omgesprongen met het meest waardevolle wat wij een speler kunnen bieden: onze liefde. En daarom heb ik uitgekeken naar komende zondag. Eigenlijk had die dag al eerder moeten komen (19 december 2021, zijn dertigste verjaardag), maar toen zat Nederland weer eens in lockdown. De Klassieker werd in een lege Kuip afgewerkt in een sfeer waar de bezoekers zich kennelijk veel meer thuis voelden dan Feyenoord. Je weet het, je was erbij. 

Zonder het te veel over die coronaperiode te willen hebben, durf ik wel te zeggen dat het geen wonderen gedaan heeft voor de geestelijke gesteldheid van veel mensen. Soms uit zich dat in mensen die trommels in De Kuip willen en dat openlijk toegeven. Maar in wat extremere gevallen leidt het tot bedreigingen. Het lijkt er online zelfs op dat er figuren tussen zitten die denken dat ze nu het recht hebben om Steven Berghuis te bedreigen of zelfs iets aan te doen. 

Ja, tering, Bryan. Les 8: Dat is ook weer niet helemaal de bedoeling, hè?

Nou ja, deze les hoef ik denk ik niet verder te duiden. Ik vind het gewoon verneukt dat deze Klassieker van de Wraak nu gekaapt kan gaan worden door een groepje eikels dat te ver gaat. Niemand wil dat er écht iets gaat gebeuren waaruit blijkt dat tegenstander oprecht niet veilig is in De Kuip. Maar ik heb ook geen zin om me zondag op enig moment zorgen te maken over de veiligheid van een speler waar ik gewoon een kolerehekel aan heb. En dat doe ik nu al wel een beetje. 

Een vriend van me zegt elk jaar zo rond juni in onze Whatsappgroep een datum. Afgelopen zomer schreef hij: ‘22 januari. D-day’. Toen wist ik dat hij het over die ene dag had. Feyenoord – Ajax. De grootste wedstrijd van het jaar. Een wedstrijd waar elk jaar alles op het spel staat. En nu nog meer. Ook al is het maar tegen de nummer 3 van de ranglijst en staan we zondagavond precies halverwege het seizoen al 8 punten op ze voor. 

Ondanks het gezeik heb ik er vertrouwen in. Zondag gaan we namelijk laten zien dat wij Het Legioen zijn. Zondag gaan we laten zien aan Steven Berghuis wat hij heeft weggeflikkerd. De Liefde van Het Legioen. En zondag wint onze liefde van de haat. 

Tot gauw! 

Sjoerd